‘Het maakt me blij dat ik kan helpen’

De 39-jarige Omer woont sinds twee jaar in Nederland. “Ik doe vrijwilligerswerk om goed Nederlands te leren praten en mensen te leren kennen. En het maakt me blij om te helpen.”

Omer is opgegroeid in Turkije. Daar studeerde hij vaderlandse geschiedenis en werkte eerst als docent en later als ambtenaar. Sinds juli 2018 woont Omer met zijn vrouw Emel en hun twee dochters (nu 7 en 10 jaar) in Nederland. “Veiligheid en vrijheid zijn het meest belangrijk voor ons, dat hebben we hier in Nederland gevonden.”

‘Elke dag zag ik die poster’

In 2019 komt het gezin in Weesp wonen. Omer vertelt dat hij op de taalschool van zijn dochters op de Papelaan een poster van de Versa Vrijwilligerscentrale zag. “Elke dag kwam ik daar en elke dag zag ik die poster. Ik zei toen tegen mijn vrouw: zullen we vrijwilligerswerk doen om beter Nederlands te leren?”

Omer stuurt een mail naar de vrijwilligerscentrale. “We werden uitgenodigd voor een gesprek, die mevrouw was heel aardig. We spraken over wat we leuk zouden vinden om te doen. De mevrouw van Versa vond geschikt vrijwilligerswerk op het Vechtstede College en bij City of Wesopa. Ze stuurde een mail en het Vechtstede College reageerde meteen, er was plek voor Emel en voor mij.”

‘Hele leuke tijd’

Zijn ogen beginnen te stralen als hij hierover vertelt. “Op het Vechtstede hielp ik bij de creatieve vakken. Spullen klaarzetten en opruimen, maar ik praatte ook veel met de leerlingen en de docenten, dat is heel goed voor mij. Het allerleukste vond ik dat ik ook in de lerarenkamer mocht komen, ik hoorde er echt bij! Het was een hele leuke tijd.”

Omer vertelt trots dat hij iets later ook een reactie van City of Wesopa kreeg om daar vrijwilligerswerk te doen. “Mijn Nederlandse cursus was toen nog niet begonnen, dus ik had genoeg tijd voor twee vrijwillige banen, daarom heb ik ook ja gezegd tegen het theater.” En zo kwam het dat Omer bij zowel het Vechtstede College als de City of Wesopa vrijwilligerswerk deed.

Maar vanwege de coronapandemie stopt het vrijwilligerswerk op het Vechtstede College. “Nu werk ik meestal een dag per week bij Wesopa: tribunes bouwen, spullen opruimen, stoelen klaarzetten.” Een grote glimlach verschijnt op Omers gezicht als hij daaraan toevoegt: “Je moet dus wel een beetje sterk zijn voor dat werk.”

Chocola in de tuin

“We hebben nog niet zoveel vrienden in Weesp, maar door het vrijwilligerswerk komen we in contact met mensen.” Enthousiast gaat Omer verder: “Bij Wesopa heb ik een vriendin leren kennen. Zij belde ons op met Pasen. Ze zei dat ze chocolade in haar tuintje had gelegd en ze vroeg of we met onze kinderen langs wilden komen bij haar gezin thuis. Dat was heel leuk. En nu komen we regelmatig bij elkaar in huis – hoe noem je dat? – ja over de vloer!”

Mensen leren kennen en samenwerken vindt Omer een van de leukste aspecten aan vrijwilligerswerk. “Iedereen is vriendelijk en behulpzaam. En ze vragen altijd: ‘hoe gaat het met je en hoe gaat het met je kinderen?’ echt aardig!”

‘Het is goed voor mij om te praten’

Vanwege de coronamaatregelen is er nu niet veel te doen in Wesopa. “Dat vind ik heel jammer. Ik vind het fijn om daar te helpen, dat maakt me blij. Als het theater weer open is, dan wil ik in elk geval weer een dag per week daar helpen, of misschien wel vaker.”

Omer vertelt dat hij niet alleen het werk, maar ook het koffiedrinken met de andere vrijwilligers mist. “Tijdens de koffie spreken we over allemaal dingen, zoals over Weesp en over Nederland. Ik geniet van die gesprekken. En het is goed voor mij om te praten met mensen die goed Nederlands kunnen, want ik moet oefenen met mijn taal.” Omer volgt een taalcursus Nederlands. “Ik spreek ook elke week met een taalcoach, maar alleen door te oefenen kan ik beter leren spreken,” legt Omer uit. “Daarom ben ik zo blij dat ik vrijwilligerswerk mag doen. Dan werk ik samen met Nederlanders en die houden bijna allemaal van veel praten.” Hij lacht hardop. “Echt heel gezellig!”